امروز یکشنبه 04 آذر 1403 http://ahlavi.cloob24.com
0

اختلال جنون عشق

 

اختلال جنون عشق

☚ این اختلال جزء اختلالات روانپریشانه(نوع شدید بیماری روانپزشکی)از انواع اختلالات هذیانی است.

☚ به نامهای دیگری هم خوانده می شود: اروتومانیا، سایکوز عاشقانه  و سندروم کلرامبو

☚ تعریف هذیان: یک باور نادرست مبتنی بر استنباط غلط از واقعیت خارجی، که با آن چه تقریباً تمام افراد دیگر باوردارند،مغایر است و علیرغم ارائه دلائل واضح و بی چون و چرای مخالف آن، همچنان ثابت و محکم باقی می ماند.

☚ هذیان بیماران مبتلا به "داءالعشق"، داشتن عشاق پنهانی است.

این بیماران اکثراً زن هستند، ولی مردها نیز ممکن است دچار شوند.

☚ آنها معتقدندکه یک نفر که معمولاً موقعیت اجتماعی بهتری نسبت به این بیماران دارد، عاشق آنها شده و خواهان آنهاست و این در صورتی استکه طرف مقابل این بیماران یا اصلاً بی خبر از موضوع است یا به هیچ عنوان علاقه ای به فرد بیمار ندارد.

☚ این بیماری بیشتر در زنانی دیده می شود که واجد خصوصیاتی چون:

غیرجذاب، شاغل در کارهای سطح پایین، یک زندگی توام با عُزلت و تنهایی و تجرد می باشند.

☚ آنها عشاق پنهانی خود را از میان کسانی انتخاب می کنند که تفاوت های چشمگیری با آنها دارند.

☚ هرگونه انکار عشق از طرف مقابل، هر چند بسیار واضح باشد، از جانب بیمار به عنوان تاییدی پنهانی بر وجود عشق تعبیر می شود.

☚ گاهی اوقات خشم و انزجار ناشی از فقدان واکنش به تمام شکلهای ارتباط عاشقانه، آنقدر زیاد می شود که فرد مورد عشق را در معرض خطر قرار می دهد و درگیری های مکرر قانونی نیز در این زمینه بوجود می آید.

☚ افراد موسوم به "تعقیب گر مزاحم" که دائماً عشاق خیالی خود را تعقیب می کنند، عموماً دچار این هذیان هستند. تعقیب گران مزاحم اکثراً مرد هستند.(البته در زنان هم دیده می شود)

-☚ بیماری سیری مزمن و عود کننده دارد.

☚☚☚ ردپای این بیماران(که بطور چسبنده و بدون اطلاع فردی نسبتاً مشهور،عاشقش می شوند و به طرق مختلف ابرازش می کنند)در دنیای مجازی کم نیست!

☚ درمان شامل دارو درمانی توسط روانپزشک همراه با جداکردن بیمار از موضوع مورد عشق و رواندرمانی می باشد.

0

1) یک رختخواب راحت مهیا کنید. یک بالش، پتو یا ملحفه ای مناسب، بسیار تأثیر دارد.

2) مکان استراحت و خواب باید آرام باشد.نور شدید و زننده و صدای بیرونی مانع یک خواب راحت است.

3) در طی روز از چُرت زدن اجتناب کنید. هر خوابی که در طی روز داشته باشید از زمان خواب شبانه خواهد کاست.

4) ورزش منظم روزانه و استنشاق هوای تازه اهمیت دارد، لیکن اینها را به آخر شب موکول نکنید. توصیه می شود که اول غروب کمی ورزش کنید که لزوماً طاقت فرسا نباشد.

5) حداقل دو ساعت قبل از به رختخواب رفتن از مصرف هر گونه مواد محرک چون قهوه، چای، نوشابه های مختلف و کافئین و کاکائو بپرهیزید.

6) قبل از به رختخواب رفتن از کشیدن سیگار اجتناب نمایید.

7) نظم در خواب بسیار اهمیت دارد، برای این منظور هر شب در ساعت مقرّری به رختخواب بروید و هر روز صبح در ساعت مشخصی از خواب بلند شوید. اصطلاحاً با اینکار، ساعت زیستی بدن خود را منظم می کنید.

8) به هوای اینکه کمبود خواب شبانه داشته اید، در روز بعد تحت عنوان جبران خواب از دست رفته، بیشتر نخوابید. فراموش نکنید که هر روز صبح سر ساعت مقرر بیدار شوید.

9) سعی کنید فقط هنگامی که کاملاً خسته هستید به رختخواب بروید. اگر در عرض 15 دقیقه نتوانستید بخوابید، بلند شوید و کار خسته کننده ای را با علاقه تمام انجام دهید و دوباره به رختخواب برگردید.

10) یک یا یا دو ساعت قبل از رفتن به رختخواب دست کم 10 دقیقه بنشینید و به کارهای روز و فعالیتهای فردای خود (همراه با ارائه راه حل ها و برنامه ریزی برای آنها) بیاندیشید. در واقع قبل از خواب، تشویق های ذهنی خویش را پاک نمایید.

11) در بستر و از اتاق خواب فقط برای خواب و آمیزش جنسی استفاده کنید. از فعالیتهایی همچون: نگاه به تلویزیون، صحبت کردن با تلفن، بحث کردن با همسر، مطالعه کردن، غذا خوردن... در رختخواب و موقع خواب، اجتناب کنید. این فعالیتها باعث می شوند که رختخواب قدرتش را به عنوان محرکی برای خواب از دست بدهد.

12) حداقل 2 ساعت قبل از خواب، غذای سنگین و مواد غذایی شیرین که ممکن است بدن را تحریک کند، نخورید. هنگامی که به خواب می روید فرآیند های هاضمه بدن کارایی کمتری پیدا کرده و ممکن است موجب سوء هاضمه شود. نوشیدن یک لیوان شیر گرم توصیه می شود.

13) سعی کنید قبل از زمان خواب رفتارهایتان تا حد ممکن آرام بخش باشد. یک دوش آب گرم، یک مطالعه سبک همگی می توانند کمک کننده باشد.

14) برخی از دارو های مصرفی تجویزشده توسط پزشک موجب بی خوابی می شوند. با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

15) یک علامت شایع در بسیاری از بیماریهای جسمی و روحی روانی، اختلال در خواب است. مراجعه به پزشک در چنین مواردی ضروری است.

16) خودسرانه از قرص های آرامبخش و خواب آور استفاده نکنید.ضمن خاصیت اعتیاد آوری،این عمل ممکن است چرخه خواب و بیداری شما را مختل کند. فقط با تجویز پزشک از این داروها مصرف نمایید.

17) اگر سن بالایی دارید، قبل از خواب مایعات زیاد مصرف نکنید. چرا که وسط خواب مجبور می شوید که برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار شوید.

18) قبل از خواب فعالیت جنسی خود را انجام دهید و بعد با ذهن و جسمی آرام بخوابید. انجام چنین فعالیتهایی در وسط خواب توصیه نمی شود.

19) افرادی که در شیفت کار چرخشی (یک هفته شب، یک هفته روز) کار می کنند، عموماً برای خواب مشکل دارند. سعی کنید شیفت کاری تان ثابت باشد. هر چند ممکن است این شیفت فقط شب ها باشد.

20) مقدار متوسط مناسب خواب، 7 یا 8 ساعت در شبانه روز است. برخی با حداقل 5 ساعت خواب هم راضی هستند. برخی دیگر نیز نیاز به 10 ساعت خواب دارند. اصل مطلب، داشتن یک خواب مفید و توأم با آرامش خاطر است.

0

اضطراب امتحان نوعی خود اشتغالی ذهنی است که خود کم انگاری و تردید در مورد توانائیهای فرد را به همراه دارد و اغلب باعث ارزیابی منفی و عدم تمرکز حواس و واکنشهای جسمانی نامطلوب می شود.

برخی از عوامل ایجاد کننده ترس از امتحان

- زمینه های ارثی

- ترس از فراموش کردن مطالب خوانده شده

- سختگیری مدرسین در طی سال تحصیلی

- انتظار بیش از حد والدین

- عدم وجود خود باوری در فرد

- خصوصیات شخصیتی

- محتویات مطالب مورد آزمون

علائم اضطراب

1- علایم شناختی

- ناتوانی در سازمان دهی افکار

- اشکال در تمرکز

- افکار نگران کننده در مورد بهتر عمل کردن دیگران و مقایسه ی خود با آنها

- اشکال در خواندن یا فهم سؤالات

- اشکال در به خاطر آوردن واژه ها و مفاهیم کلیدی به هنگام پاسخ دادن به سؤالات تشریحی و احساس خالی بودن سر یا وقفه ی ذهنی.

2- علایم عاطفی و هیجانی

- احساس دلهره

- سراسیمگی

- یأس

- خشم

- ترس

- غمگینی و احساس آسودگی به محض پایان یافتن امتحان

3- نشانه های رفتاری

- بی قراری

- بازی کردن با انگشتان

- با سرعت قدم زدن

- تنش حرکتی

- لرزش

- سوء مصرف دارو و مواد

- عصبانیت و پرخاشگری

4- علایم و نشانه های فیزیولوژیک

- تعریق

- خشکی دهان

- اسهال

- تکرر ادرار

- افزایش ضربان قلب

- احساس گیجی

- کوتاه شدن تنفس

- احساس دل به هم خوردگی

- خیس شدن کف دست ها

- سردرد

- تنش عضلانی

- تهوع، استفراغ

- احساس ضعف یا از حال رفتن

روشهای پیشگیری از استرس و اضطراب

- هم صحبتی با شخص مورد اعتماد (مشاور)

- روشهای ایجاد تمرکز

- استراحت در یک اتاق تاریک

- حمام گرفتن

- ورزشهای تنفس عمیق

- روشهای آرام سازی

- تنظیم برنامه خواب و استراحت

- تغذیه مناسب

- دعا و نیایش، تمرکز فکر، ورزشهایی که موجب تقویت روح می شوند. انواع ورزشهای بدنی پرداختن به فعالیتهای هنری در ایجاد آرامش واعتماد موثر است.

ایجاد آمادگی قبل از امتحانات

- در ساعات معینی درس بخوانید چند ساعت متوالی درس خواندن خسته کننده است و سبب کاهش یادگیری می گردد.

- بعد از پایان هر ساعت به مدت 5 تا 10 دقیقه استراحت کنید.

- سعی نمائید اوقات خود را به زمان کار و زمان مطالعه تقسیم کرده و مطابق برنامه تنظیم شده پیش بروید.

- سبک یادگیری خود را پیدا کنید.

- خلاصه نویسی را تمرین کنید خلاصه کردن مطالب بهترین روش یادگیری است با این روش شما صرفاً متوجه نکات مهم درس می شوید.

- پرهیز از فشرده خوانی: فشرده خوانی با مرور کردن مطالب متفاوت است. فشرده خوانی متضمن کوششی است برای یادگیری مطالب تازه بلافاصله قبل از شروع امتحان و یا به عبارتی آخرین کوششهای شخص در آخرین لحظات قبل از امتحان!

- قبل از امتحان لازم است بدانید که از چه وسایلی و کتابهایی مجازید در جلسه امتحان استفاده کنید بنابراین آنها را از پیش آماده نمائید.

- تأکید بیشتر بر مطالبی که انتظار دارید جزء سؤالات امتحانی باشد. می‌توانید محدوده سؤالاتی را که در امتحان مطرح خواهد شد، حدس زده و بیشتر به آنها پرداخته شود. برای این منظور سؤالات امتحانی سالهای گذشته کمک خواهند کرد. همچنین توجه به مطالب و موضوعاتی که استاد و یا معلم در کلاس درس بیشتر روی آنها تکیه می‌کند.

- شرکت در جلسات آخر درس. حتما در جلسات آخر درس پیش از امتحان در کلاس شرکت کنید. زیرا اغلب، مطالب مهمی را احتمال بیشتری در طرح سؤالات دارند، در جلسات آخر مرور و توضیح داده می‌شوند.

- شب قبل از امتحان استراحت کافی داشته باشید و قبل از شروع امتحان در حوزه حضور داشته باشید.

روشهای کاهش استرس در جلسه آزمون

- به محض دریافت برگه امتحانی دستور العمل ها و راهنماها را به دقت بخوانید و کاملاً به آنها عمل کنید.

- پس از دریافت برگه امتحانی سئوالات را به طور اجمالی مرور کنید.

- پیش از آنکه به سئوالات پاسخ دهید به مفهوم آن خوب توجه کنید.

- در جلسه امتحان اگر استرس داشتید چشم ها را ببندید و چندین بار نفس عمیق بکشید، ابتدا قدری مکث و فکر کنید تا از این طریق به منظور استاد پی ببرید که او براستی از شما چه می خواهد.

- هیچ گاه بروی برگه خم نشوید این کار باعث فشار به روی قفسه سینه و خستگی می گردد.

- کوشش کنید به تمامی پرسشها پاسخ دهید همیشه یک پاسخ ضعیف و ناقص بهتر از هیچ است.

- در تحویل برگه امتحانی عجله نکنید و در پایان یکبار پاسخ ها و پرسشها را بخوانید.

- پس از هر آزمون دیگر به آن فکر نکنید و سعی کنید خودتان را برای امتحان بعدی آماده کنید.

برای پاسخگویی به آزمون تستی پیشنهاد می‌شود:

- سؤالات ساده را جواب داده و از سختها بگذرید.

- وقتی به سؤالات نیمه مشکل رسیدید، مقابل آن علامت (+) (در پاسخ نامه) به معنای قابل حل و در مقابل سوالات مشکل علامت (-) به معنای غیر قابل حل بگذارید.

- وقتی تمام سؤالات در یک درس خاص را پاسخ دادید، به سراغ سؤالاتی بروید که جلوی آنها علامت (+) گذاشته‌اید و سپس به سؤالاتی که علامت (-) دارند، پرداخته شود.

0

️امروزه افراد به دنیایی از اطلاعات دسترسی دارند و با نوشتن کلمه ای در قسمت جستجوی هر سایت جستجوگری، می توانند به اطلاعات زیادی در مورد بیماریها، داروها، راههای درمانی و...دست یابند.

️حجم زیادی از این اطلاعات توسط افراد غیر متخصص نوشته شده و ‏استناد به آن می‌تواند با سردگمی در تشخیص، درمان را سالها با تحمیل عوارض بتعویق اندازد.
️مثلاً فردی پس از جستجو راجع به بیماری‌اش، متوجه می‌شود که احتمال مرگ ناشی از ‏این بیماری پنجاه درصد است و با شنیدن این خبر در شوک بزرگی فرو می‌رود، در حالیکه در واقع عوامل مختلفی در سیر و ‏ادامه بیماری دخیل است و بیماران در این زمینه با همدیگر بسیار متفاوت‌اند.‏
افراد دچار این وسواس، بیش از حد درگیر جزییات بیماری خود ‏می‌شوند و اطلاعات زیادی کسب می‌کنند، ولی قدرت انتخاب یک روش درمانی را ندارند.
اینها مکرر از پزشکی ‏به پزشک دیگر می‌روند، بدنبال یک روش درمانی جدید درمانگران مختلفی را تجربه می‌کنند و داروهای متفاوتی را نیز به طور ناقص مصرف می‌کنند.
از جمله شایع‌ترین تشخیص ها در این افراد، «اختلال شخصیت وسواسی- جبری» است.
در این ‏اختلال افراد اشتغال ذهنی با جزییات، اصول، فهرست‌ها و برنامه‌های مختلف دارند، بگونه‌ای که نکته اساسی فعالیت گم می‌شود.

چند راهکار درمانی:
- توجه پزشک در ایجاد یک رابطه درمانی همدلانه و صحیح با بیمار
- اعتماد به پزشک معالج
- پرهیز از مراجعه به افراد غیر متخصص
- دوری از درمانهای خودسرانه
- ارائه راهنمایی و آموزش بیماریها و راههای درمانی توسط کادر درمانی (مثل بروشورهای آموزشی)

- درمان اختلال زمینه ای مثل وسواس فکری و شک و تردید بیمارگونه

0

فراموشی به عنوان یک اختلال

1) فراموشی‌های مربوط به مسائل جزئی زندگی روزمره، تقریباً برای همه اتفاق می‌افتد و جای هیچ‌گونه نگرانی ندارد!

اما؛ در برخی افراد شدت فراموشی یا موضوعات مربوط به فراموشی طوری است که نمی توان آن را حالتی طبیعی تلقی کرد.

2) افراد افسرده و مضطرب معمولا با درجات شدیدتری از فراموشی مواجه هستند. از ناراحتی های اساسی آنها که نزد روانپزشک یا روانشناس از آن گله می‌کنند، مشکل حافظه‌شان است که مشکلات زیادی را برای آنها ایجاد می‌کند.

3) گاهی اوقات فراموشی در اثر ضایعات مغزی اتفاق می‌افتد که معمولا به دنبال یک سانحه مثل تصادف است، دیده می‌شود. در این حالت بیمار ممکن است بخشی از اطلاعات مربوط به زندگی خود را فراموش کند. این فراموشی ممکن است فراموشی موضوعات آینده یا گذشته باشد.

4) در نوع دیگری از فراموشی که نادر است، هیچ علت جسمی خاصی وجود ندارد، ولی فرد با فراموشی گسترده‌ای مواجه است. بطوری که ممکن است فرد تمام اطلاعات مربوط به بخشی از زندگی خود را بطور کامل فراموش کند. این نوع از فراموشی معمولا دلایل روانشناختی دارد و به آن فراموشی روانزاد گفته می‌شود. گاه یک هیجان شدید، یک شوک عصبی و... دلیل این نوع فراموشی است.

5) آلزایمر هم که معمولاً در سنین بالای65سال اتفاق می‌افتد،با فراموشی پیشرونده و بدخیم همراه است.

درمان فراموشی

الف) برای فراموشی‌هایی که به صورت روزمره اتفاق می‌افتند و یا برای جلوگیری از وقوع فراموشی در مطالب درسی و... معمولا روشهای بهسازی حافظه مفید خواهد بود. در این روشها مواردی آموزش داده می‌شود که فرد با استفاده از آنها می‌تواند مراحل رمزگردانی، اندوزش و بازیابی اطلاعات را با دقت و سهولت بیشتری انجام دهد.

ب) زمانی که فراموشی به عنوان نشانه یک اختلال روانپزشکی مثل اضطراب و افسردگی است، معمولا با درمان این نوع اختلالات مشکل فراموشی نیز حل خواهد شد.

ج) برای اختلال فراموشی ناشی از ضایعات مغزی، فراموشی روانزا و آلزایمر روشهای اختصاصی‌تر درمان دارویی روانپزشکی و روان درمانی استفاده می شود.